امام رضا علیه السلام فرمودند:
إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ زُفَّتِ الشُّهورُ إلَى الحَشرِ یَقدُمُها شَهرُ رَمَضانَ عَلَیهِ مِن کُلِّ زینَةٍ حَسَنَةٍ، فَهُوَ بَینَ الشُّهورِ یَومَئِذٍ کَالقَمَرِ بَینَ الکَواکِبِ، فَیَقولُ أهلُ الجَمعِ بَعضُهُم لِبَعضٍ: وَدِدنا لَو عَرَفنا هذِهِ الصُّوَرَ!
فَیُنادی مُنادٍ مِن عِندِ اللّهِ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ: «یا مَعشَرَ الخَلائِقِ، هذِهِ صُوَرُ الشُّهورِ الَّتی عِدَّتُها عِندَ اللّهِ اثنا عَشَرَ شَهرا فی کِتابِ اللّهِ یَومَ خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرضَ، سَیِّدُها و أفضَلُها شَهرُ رَمَضانَ، أبرَزتُها لِتَعرِفوا فَضلَ شَهری عَلى سائِرِ الشُّهورِ، و لِیَشفَعَ لِلصّائِمینَ مِن عِبادی وإمائی واُشَفِّعَهُ فیهِم»

چون روز قیامت شود، ماه ها را به رستاخیز مى آورند، در حالى که ماه رمضان که با هر زیور نیکویى آراسته است، پیشاپیش آنهاست. آن روز، ماه رمضان در میان ماه ها، همچون ماه در میان ستاره هاست. مردمى که آن جا گرد آمده اند، به یکدیگر مى‌گویند: دوست داشتیم که این چهره ها را مى شناختیم!

منادى، از سوى خداى متعال ندا سر مى دهد که: «اى همه آفریدگان! اینها، سیماى ماه هایى است که نزد خداوند، از روزى که آسمان ها و زمین را آفرید، شمارشان در کتاب خدا دوازده تاست. سَرور و برترِ آنها، ماه رمضان است. آن را آشکار ساختم تا برترى ماه مرا بر ماه هاى دیگر بشناسید و تا براى مردان و زنانى که بنده من اند، شفاعت کند و من هم شفاعتش را درباره آنان بپذیرم»
فضائل الاشهر الثلاثة: ص ۱۱۰ ح ۱۰۲